Voor de nieuwere lezers zal de “crematie van een papegaai” wellicht wat vreemd klinken, maar wie hier een jaar geleden ook al kwam, herinnert zich deel 1 misschien nog wel. Goed, op die crematie kom ik straks nog uitgebreid te spreken, al moet ik ook meteen zeggen dat dit het hoogtepunt van een verder wat saaie week was. Lees je mee?
Je zal misschien denken: “hoe bedoel je, een saaie week? Het was toch carnaval?” Ja, het was inderdaad carnaval, maar daar heb ik niet al te veel van meegekregen. Afgelopen weekend misten we de carnavalsoptocht al toen we een heerlijke dag aan La Lanzada doorbrachten. Ook de piratenoptocht en andere gekkigheid heb ik gemist, omdat ik door de week vooral aan het werk was. (En mezelf ook behoorlijk tegenwerkte door bepaalde taken uit te stellen, wat gelukkig richting het einde van de week weer goed kwam.)
Na een rustige vrijdagavond zonder taalcafé (shocking), maar op de bank met een glas wijn en een goede serie, was het op zaterdag tijd voor meer actie. Overdag werkte ik succesvol en snel een boodschappenlijstje af en ’s avonds was het zover: de crematie van de papegaai Ravachol. Vorig jaar maakte ik deze traditie voor het eerst mee en schreef ik uitgebreid over het hoe en wat van Ravachol, mocht je benieuwd zijn naar het verhaal achter de papegaaiencrematie.
Na vorig jaar als coronapatiënt verkleed te zijn, was Ravachol ook dit jaar verkleed als patiënt. Hij zit in de wachtkamer van de dokter, waar hij zo lang zit dat hij uiteindelijk komt te overlijden. De boodschap erachter: publieke gezondheidszorg is belangrijk (anti-privatisering), net als meer geld en personeel in de sector.
Om iets voor negenen stonden we braaf klaar op het plein waar de crematie om 9 uur plaats zou vinden. Helaas voor ons (want het was koud) begon de optocht om 9 uur en moest het beste dier een hele ronde door de stad maken onder begeleiding van livemuziek, waardoor hij pas een uur later klaar was voor de crematie. Nadat iedereen huilgeluiden had geïmiteerd, werd de papegaai besprenkeld met benzine en in brand gestoken. Ik was vooral blij dat het achter de rug was en ik weer naar binnen mocht.
We hadden met vrienden in de kroeg afgesproken, waar rond middernacht de eerste mensen naar huis gingen en het erop leek dat het einde verhaal was. Geen idee wat er “mis” ging, maar uiteindelijk ben ik in nog drie kroegen én een club geweest. En was ik om 6 uur ’s ochtends pas thuis – kan me de laatste keer dat dat gebeurde nauwelijks meer herinneren.
De foto hierboven (rechts) zegt eigenlijk alles over zondag: een broodje ei in bed om twee uur ’s middags. (En nee, dat ligt niet op de deken zelf, maar op een transparant bord.) Gelukkig deed het ei wonderen en was het daarna eigenlijk een hele relaxte dag, waarop ik de bank zo weinig mogelijk af kwam en lekker series keek.
Ik voelde me helemaal ontspannen en eigenlijk ook niet meer moe, en dat is ook precies hoe de week vandaag (maandag) begon. Ik hoop dat je ook een leuk weekend achter de rug hebt en je week fijn begonnen bent!
Overzichtje
- De afgelopen week in vijf emoji:
- Favoriete moment: spontane avond op stap
- Stom moment: de ochtend erna
- Het weer: ergens tussen -1 en 18 graden met wolken, wat zon en wat regen
- Ik las verder in Bliss Montage – Ling Ma
- Ik keek La Chica de Nieve (spannend, dikke aanrader) en El Robo del Códice (interessante docuserie)
Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.