Weekdagboekje 25 ☾ Surfing the Lérez festival

Heel eerlijk? Ik heb deze week niet zo’n zin om een stukje te typen. Dat komt vooral doordat ik de hele week moe was. En ik niet zo’n zin heb om mijn hele weekdagboekje te besteden aan klagen over moe zijn. Ik heb toch besloten om dit stukje te typen – al is het met een klein beetje tegenzin – want: 1) moeë en bleh weken horen er ook bij en ik wil niet doen alsof die er niet zijn, en 2) naast alle moeheid ging ik wel naar een festival op zaterdag en dat was leuk.

De week begon goed op maandag: ik voelde me gemotiveerd en vol energie, ik had zin in de week. Ik kreeg een hoop werk gedaan en ik had een leuk idee voor een creatief project (wat ik natuurlijk het liefste meteen uit wilde voeren, maar ik kon me inhouden ;)). Hoewel de week veelbelovend begon, was mijn energie opeens weg op dinsdag en die kwam gedurende de week ook niet meer echt terug. Geen idee waarom, maar ik geef het grijze en regenachtige weer maar gewoon de schuld.

Op woensdag voelde ik me even helemaal ingeburgerd in Galicië toen ik had gekookt. Ik maakte een Spaanse tortilla en pimientos de Padrón – twee keer mijn favoriete Spaanse maaltijden (en waarschijnlijk ook de enige twee vegetarische dingen, haha). En het toetje: zelfgemaakte natillas (wel uit een pakje). Zei ik al dat ik me helemaal ingeburgerd voelde? Woensdag was trouwens niet alleen qua eten een goede dag, maar ook het weer zat mee en dus maakten we een fijne wandeling in de avond.

Ik kan je vertellen, ik was blij toen het vrijdagavond was en ik mijn werk af had. Mijn week stond in het teken van schrijven over boeken – wat ik eigenlijk een heel leuk onderwerp vind – maar zoals ik al zei, had ik er deze week niet zo’n zin in. Dat resulteerde in een hoop ongeschreven teksten op donderdag, die wél op vrijdag af moesten zijn. Op vrijdag had ik nog steeds weinig zin, maar ook weinig keuze en dus schreef ik mijn teksten. Uiteindelijk ging dat vrij vlot en viel het allemaal mee – waarom had ik het ook alweer zo erg uitgesteld?

Goed, na al deze chagrijnigheid heb ik ook nog iets leuks voor het dagboekje: het festival Surfing the Lérez. Het festival was op donderdag, vrijdag en zaterdag op het ‘eiland’ van Pontevedra.

Het festival is blijkbaar jaarlijks, maar de laatste editie was in 2019 – ik hoef denk ik niet uit te leggen waarom. We hoefden geen entree te betalen en er speelden alleen bands uit Galicië op het festival. Ik had een leuke middag en avond: beetje muziek luisteren, beetje langs de kraampjes lopen, beetje mensen kijken. Toen we ’s avonds richting huis gingen, kwam mijn vriend nog een oude bekende tegen die in meer dan een half uur de laatste tien jaar van haar leven samenvatte (maar wel heel aardig was), waardoor we moesten snelwandelen om nog langs de supermarkt te kunnen.

Gelukkig kwamen we drie minuten voor sluitingstijd aan en konden we eieren en chips kopen (onmisbaar nadat ik alle slimme mensen die chips mee naar het festival hadden genomen had gezien). Ik gebruikte mijn nieuwe festivalglas meteen nog maar een keer en we keken een film op de bank. Met chips uiteraard 

Overzichtje

• De week in één woord: moe
• Favoriete moment: muziekjes luisteren op het festival
• Stom moment: uitstelgedrag en dus op vrijdag heel veel moeten schrijven
• Het weer: ergens tussen de 10 en 20 graden met veel wolken, wat regen en een beetje zon
• Ik las iets verder in My Year Abroad – Chang-Rae Lee
• Ik keek de laatste aflevering van Keep Sweet: Pray & Obey (bizar), drie afleveringen van het vierde seizoen van Stranger Things (wil het liefste alles in één keer uitkijken), Spiderhead (oké) en Parallel Mothers (goed)
• Ik luisterde naar Nada Pasa – Cora Velasco (favoriete liedje op het festival)

Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.