Via het Europees Solidariteitskorps deed ik een jaar lang vrijwilligerswerk in Oostenrijk. Als vrijwilliger werkte ik voor de World Gymnaestrada in Dornbirn, waar ik hielp in de organisatie van een turnfestival van een week. In deze maandelijkse dagboekjes laat ik zien hoe ik mijn tijd in Oostenrijk heb doorgebracht, om je hopelijk een beter beeld te geven van mijn ervaring met ESC vrijwilligerswerk. In het april dagboekje lees je over een werkevenement, over tijd voor mezelf nodig hebben, over mijn vriend die op bezoek kwam en ons lange weekend in Graz en over de zorgen die ik me tijdens april maakte.
Kraampje op een beurs
De maand begon in mijn project met een beurs waar we een kraampje hadden om de World Gymnaestrada te promoten. Ik vond het niet leuk. Er waren teveel mensen en we waren slecht georganiseerd, dus er moesten een miljoen dingen gebeuren op het laatste moment. Zo moest ik bijvoorbeeld meer dan eens allerlei spullen in de winkel kopen met haast en ook tijdens de beurs had ik het niet echt naar mijn zin. Op de donderdag gingen we met de collega’s naar een sportgala, wat bijzonder was om mee te maken, maar tegelijkertijd totaal niet mijn plek was. Na de donderdag en vrijdag op de beurs en met het gala was ik uitgeput.
De drang naar buiten
Ik had echt behoefte om buiten te zijn en daarom ging ik in mijn eentje hiken in Feldkirch. Ik voelde me down en had het maar druk met duizend-en-één dingen overdenken. Zoals je onder ziet was het uitzicht wel mooi.
Bodenmeer
Met een groepje vrijwilligers en hun vrienden van thuis besloten we om het Bodenmeer eens vanuit een andere hoek te bekijken. We gingen naar Hard, waar we lekker aan het water zaten. We tekenden op stenen en bouwden een ‘boot’. Misschien lijkt mijn bootje hierboven niet zo bijzonder, maar onderschat vooral niet hoe trots ik hierop was.
Vriend op bezoek
Iets voor middernacht stond ik op het station van Dornbirn om mijn vriend op te halen, die voor het eerst bij mij op bezoek kwam. Hij bleef een week en we hadden het heel leuk. We gingen een avond naar de boerderij, bezochten Lindau aan het Bodenmeer, gingen naar het uitzichtpunt in Dornbirn en gingen op date ’s avonds in Bregenz aan het meer. Ik heb helemaal geen foto’s gemaakt van alle leuke bezigheden, dus hieronder een willekeurige foto van Charlie die mijn pannenkoeken erg aantrekkelijk lijkt te vinden.
Lang weekend in Graz
Nadat mijn vriend al een week bij mij was geweest, gingen we samen vier dagen naar Graz, waar hij zijn project deed. We zaten samen acht en een half uur in de trein en bekeken daarna de zonsondergang vanaf de Schlossberg in Graz. Zo mooi! We bezochten een kasteel met pauwen in de tuin, gingen nog een keer naar Schlossberg waar nu een gigantische opblaasbare paashaas zijn intrek had genomen en we gingen naar een festival van geluid en beeld. Helaas hadden ze de route niet goed aangegeven, waardoor het heel moeilijk was om alle geluiden en beelden te vinden. We wandelden vooral veel zonder veel te zien.
Na anderhalve week samen was het moeilijk om afscheid te nemen, vooral omdat we al wisten dat we elkaar bijna vier weken niet zouden zien. Lange afstand is stom.
Verjaardagsfeestje
Een van de vrijwilligers was jarig en daarom organiseerden we een etentje samen, wat heel gezellig was. Verder maakte ik weinig plannen voor het laatste weekend van de maand, omdat ik echt even tijd alleen nodig hadden om na te denken en te ademen. Te introvert om altijd met mensen te zijn.
Dit keer was het dagboekje iets korter, omdat ik in april weinig foto’s maakte en ook helemaal niet alles wil delen wat er die maand gebeurde. Het was een wervelwind aan emoties: van huilend in bed tot het meest gelukkige meisje op aarde. Ik werd gedwongen om veel na te denken over mijn leven na het ESC-vrijwilligerswerk en er waren moeilijke beslissingen die ik moest maken, waar ik het de hele maand druk mee had in mijn hoofd.
Volgende keer lees je mijn ESC-vrijwilligerswerk dagboekje van de maand mei, met meer foto’s en verhalen! Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.