Via het Europees Solidariteitskorps deed ik een jaar lang vrijwilligerswerk in Oostenrijk. Als vrijwilliger werkte ik voor de World Gymnaestrada in Dornbirn, waar ik hielp in de organisatie van een turnfestival van een week. In deze maandelijkse dagboekjes laat ik zien hoe ik mijn tijd in Oostenrijk heb doorgebracht, om je hopelijk een beter beeld te geven van mijn ervaring met ESC vrijwilligerswerk. In het december dagboekje lees je over alle keren dat ik kerst vierde (spoiler: te vaak), over het inpakken van meer dan honderd cadeautjes, over dates met mezelf in de bergen en over een week terug naar Nederland.
Secret Santa
Misschien lijkt twee december wat vroeg voor een secret santa viering, maar aangezien dit de enige dag was waarop alle elf vrijwilligers bij elkaar konden zijn, was twee december perfect voor secret santa. We hadden een leuke middag vol met kleine cadeautjes en mooie momenten. En ja, ik ging in mijn pyjamabroek met de trein. Waarom niet?
Meer vervroegde kerstdagen
Nog niet eens halverwege de maand vierde ik nog een keer kerst, deze keer met mijn Kolpinghaus familie, oftewel mijn huisgenootjes. Wederom het secret santa principe, maar deze keer moest iedereen zelf een cadeautje maken zonder geld uit te geven. Iedereen had er veel moeite in gestoken, bijvoorbeeld door iets te bakken of te knutselen. De dag erna had ik een kerstdiner in mijn project. Daarvoor hadden we een meeting met het team en die escaleerde nogal. Het eindigde ermee dat iemand huilend wegstormde en dus ook niet meer mee naar het kerstdiner ging. Dat was niet bepaald bevorderlijk voor de sfeer die avond.
Op date met mezelf
Op een zaterdag besloot ik om met mezelf op date te gaan. Ik nam de trein naar het zuiden van Vorarlberg, helemaal naar Partenen. Ik ging hiken in de sneeuw en het was prachtig. Het zonnetje scheen, waardoor de temperatuur van min acht iets draagbaarder werd. Ik had een hoop laagjes aan en een leuke dag met mezelf. ’s Avonds ging ik op stap met de andere vrijwilligers en op zondag werd er weer een activiteit vanuit de coördinerende organisatie geregeld. We gingen naar de kerstmarkt, waar ik niets sterkers dan thee dronk, wat al dan niet met het op stap gaan van de vorige avond te maken had
Inpakken, inpakken en inpakken
In mijn project kreeg ik de taak om alle kerstcadeaus in te pakken die we verstuurden naar de delegaties. Eerst vond ik dat nog leuk, want ik vind cadeaus inpakken een fijne bezigheid. Nadat ik een derde keer nieuwe rollen inpakpapier moest kopen en al meer dan honderd pakjes had ingepakt, was ik er echt helemaal klaar mee. Gelukkig sloten we de dag leuk af met collega’s en drankjes op de kerstmarkt. Ze hadden zelfs een klein kerstcadeautje voor me gekocht! Hoewel ik al vakantie had, werkten de meeste vrijwilligers nog en dus ging ik weer alleen hiken. Deze keer naar Bödele – wederom een prachtig sneeuwlandschap.
Kerstdagen
Nadat we een leuke dag doorbrachten met een vrijwilliger die uit Linz op bezoek kwam, was het tijd voor mij om naar huis te gaan voor de feestdagen. Mijn ouders haalden me op het vliegveld op en we gingen direct met de auto door naar mijn familie in Duitsland, waar we ook de kerstdagen doorbrachten.
Nog meer kerst-gedoe
Nu ik dit stukje schrijf, vind ik dat ik echt bizar vaak kerst heb gevierd, maar in de maand zelf vond ik het allemaal leuk en prima. Eenmaal in Nederland had ik een leuk kerstdiner met vriendinnen, deden we drankjes en vierde ik zelfs nog Sinterklaas met mijn ouders nadat kerst al voorbij was. Oudejaarsavond vierde ik ook met vriendinnen. Het was fijn om iedereen weer even te zien na vier maanden in het buitenland. Zo’n fijne week, maar ik keek er ook weer naar uit om op 2 januari terug te vliegen naar Oostenrijk.
Daar lees je de volgende keer in mijn ESC-vrijwilligerswerk dagboekje over! Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.