Als er iets is wat ik old school bloggen vind, is het een fotodagboekje aan het einde van een week of maand. Ik weet nog precies dat ik dit soort dagboekjes wekelijks maakte toen ik ergens tussen de 18 en 20 was en ik vind het ook nu nog heerlijk om ze van anderen te lezen. In het kader van ‘plezier terugvinden in het bloggen’, ga ik weer lekker dagboekjes maken met foto’s en verhalen. Hierbij de eerste: mijn dagboekje van juli 2021. Onder andere met zwemmen in de zee, een kunstprijs voor mijn vriend en heerlijke zomeravonden op het strand.
Nederland en uitjes
Hoe langer ik naar het woord uitjes kijk, hoe meer ik aan kleine uien denk. Voor de duidelijkheid: ik bedoel dus geen kleine uien.
Zo’n gek idee dat ik begin juli nog in Nederland was – het voelt echt als eeuwen geleden. Ik zat ouderwets gezellig met een bord taco’s op schoot op de bank bij een vriendin, bezocht mijn familie in Duitsland en met mijn ouders ging ik een dag naar Borkum. Het weer was zo goed dat ik terugkwam als een verbrande tomaat, maar dat was het zeker waard (#poëzie).
Op vijf juli vloog ik terug naar Spanje – heel blij om mijn vriend weer te zien.
Kunstprijs
Bij terugkomst in Spanje mocht er meteen iets gevierd worden: mijn vriend won een kunstprijs! We gingen samen naar de opening van de tentoonstelling, waar hij de prijs in ontvangst mocht nemen.
Zijn korte speech was zo kort dat ik geen fatsoenlijke foto kon nemen én ik miste compleet dat hij me bedankte voor de hulp. Toch jammer. Hiernaast zie je het werk van één van de andere winnaars; naast het werk van mijn vriend was dit mijn favoriet.
Nog een hoogtepunt van deze dag: ik dronk koffie en een shotje sinaasappelsap én at een stuk bizcocho en een churro voor maar €1,40.
Zwemmen in de oceaan
Er volgde een heerlijk warm weekend, waarin ik maar liefst twee keer in de zee zwom. Als er één voordeel zit aan het wonen in een Spaans kunstdorpje is dat het wel: zwemmen in de oceaan op hete dagen.
Op die dagen loop ik maar wat graag naar mijn favoriete strand met mijn favoriete stukje oceaan. Spullen neergooien in het zand en meteen het koele water in. Heer-lijk.
De foto hiernaast heeft er verder niets mee te maken. Omdat ik nooit een telefoon – of andere waardevolle spullen – meeneem naar het strand, is er ook nooit beeldmateriaal ter bewijs van. Je zult me dus op mijn woord moeten geloven dat ik echt gezwommen heb 
Grijze dagen
Halverwege juli werden de dagen grijzer. De temperaturen waren nog prima, net iets onder de twintig graden, maar de zon was nergens te bekennen. Misschien denk je dat niemand daar op zit te wachten midden in juli, maar stiekem vond ik het heerlijk.
Ik sliep niet langer in een veel te warme slaapkamer en ik hoefde niet steeds te wachten tot na zeven uur in de middag om de deur uit te gaan, omdat het daarvoor te heet was. Ik wandelde vrolijk in de natuur en genoot van de koele lucht die ik kon inademen.
Muziekje op het strand
Ken je dat gevoel dat wanneer je een nieuw liedje ontdekt, je het continu wilt luisteren? Ik heb urenlang op het strand gezeten – in de schaduw uiteraard – en hetzelfde liedje van Imagine Dragons geluisterd. Je verwacht misschien dat ik er inmiddels helemaal zat van ben, maar niets is minder waar. Nog steeds fan.
Heerlijke zomeravonden
Er volgden een aantal heerlijke zomeravonden. Avonden waarop mijn vriend en ik naar verschillende stranden liepen en de lucht langzaam oranje zagen kleuren. Avonden waarop we een cider in de supermarkt kochten en meenamen, of een ijsje haalden bij een strandkar. Avonden waarop we lekker mensen (of honden) bekeken die langs ons liepen.
Hoewel ik hier woon, voelt het op dit soort avonden nog steeds alsof ik op vakantie ben. Het ultieme zomergevoel.
Luieren
De laatste pak-hem-beet anderhalve week van juli was ik vooral moe. Ik had weinig zin om te werken en weinig zin om de deur uit te gaan. Ik had echt even behoefte aan niks doen en luieren in het weekend. Afgezien van korte wandelingen, een familiebezoek en een drankje op het terras gebeurde er dan ook weinig boeiends.
Waar ik voorheen vaak het gevoel had dat ik wel van alles moest doen, deed ik nu lekker niks. Mijn lichaam had daar blijkbaar behoefte aan. En dus luierde ik lekker met YouTube video’s, podcasts en een goed boek.
Spoiler: het luieren hielp en ik voelde me gemotiveerd tijdens mijn laatste week voor de vakantie!
Ik vind het lief als je een reactie achterlaat. Je kunt ook op het hartje onder de video’s klikken om te laten weten dat je het leuk vond om dit dagboekje te lezen! ♡
