Ik ben nogal nostalgisch aangelegd en vind het heerlijk om door mijn oude foto’s te scrollen, die overigens allemaal per jaar en maand geordend zijn in overzichtelijke mapjes. Hoewel ik allerlei foto’s van mijn tienerjaren heb met vriendinnen, is 2012 het eerste jaar waarvan ik écht een archief met eigen gemaakte foto’s heb. Dat zette me aan het denken: toen was ik 17 en had ik al mijn eigen blog. En zelfs ver daarvoor bouwde ik al websites, een hobby die op de basisschool (!) ontstond. Dit is deel één van mijn blogverhaal over hoe mijn liefde voor bloggen op mijn elfde begon. Lees vooral ook verder voor een aantal *cringe* foto’s die ik al in 2012 op mijn blog deelde en een artikel over mijn blog op Girlscene.
Eerste stapjes
Geloof het of niet, maar mijn liefde voor websites, het internet en bloggen begon op mijn elfde al. Op de basisschool verveelde ik me veel en had ik meestal al mijn weektaken op dinsdagmiddag al af. Dat betekende dat er nog drie hele dagen over waren en de meester vond PowerPoint presentaties maken een goede taak voor die dagen. Hoewel ik af en toe ook echt wel aan die PowerPoint werkte, deed ik vooral andere dingen. Mijn DigiDier kwam niets te kort, mijn meubelcollectie op Habbo werd met de dag groter (ik had zelfs een krokodil) en ik ontdekte ImOnline. Daar maakte ik een profiel aan, had ik opeens een eigen plekje op het internet en plaatste ik glitterplaatjes van dieren.
De zomervakantie tussen de basisschool en middelbare school bracht ik vooral alleen door, omdat ik verhuisd was en nog geen andere kinderen in de stad kende. Mijn ImOnline-pagina werd met de dag mooier en de glitterplaatjes met dieren veranderden in plaatjes die ik zelf bewerkte in fotoprogramma’s. Ik leerde een hoop over HTML (wat je zoal leuk kunt vinden op je 12e) en codeerde mijn eigen scrollbar, cursor en meer op de pagina. Uiteraard was ik ook zeer actief in de chat en plaatste ik reacties op de ImOnline-pagina’s van anderen.
Je bent een echte fashjun blogger of je bent het niet:
Mijn eerste blog via Blogspot
Steeds meer mensen op ImOnline stapte over op Blogspot en begonnen daar echte blogs. Nadat een aantal van mijn favoriete pagina’s waren omgetoverd tot blogs besloot ik om dat zelf ook te doen. Zo werd mijn eerste Blogspot-blog geboren. Met mijn HTML-kennis maakte ik mijn eigen designs uit standaard templates (die toen cool waren en waar ik me nu echt dood voor zou schamen). Ik blogde in mijn vrije tijd na school, maar vertelde niemand hierover. Mijn klasgenoten wisten niets van mijn blog en ik denk dat zelfs mijn ouders geen idee hadden dat ik een blog bijhield. Ik was voorzichtig en deelde geen foto’s van en specifieke informatie over mezelf, maar was toch altijd bang dat iemand erachter zou komen.
Langzaam maar zeker kreeg ik lezers op mijn blog. Soms kwamen er wel twintig of dertig reacties op mijn stukjes en foto’s en het aantal volgers op Bloglovin’ groeide met de dag. Ik weet nog goed dat het er wel twee- of driehonderd waren en daar was ik ontzettend trots op. Ik besteedde vrijwel al mijn vrije tijd aan mijn blog en plaatste bijna dagelijks iets nieuws, veranderde om de week mijn lay-out en dacht continu na over nieuwe content en foto’s. Ik bleef bang dat mijn klasgenoten erachter zouden komen en me belachelijk zouden maken, dus mijn blog bleef geheim.
Pogingen om de coole WeHeartIt en Tumblr stijl te imiteren:
Vertellen over mijn blog
Goed, op den duur was ik het geheimzinnige wel zat en ik denk dat ik 17 was toen ik aan vriendinnen vertelde dat ik een blog had. Ik had mijn vorige blog met ruim driehonderd volgers verwijderd, een nieuwe blog aangemaakt en begon weer met de teller op nul. Van de eerste blogs weet ik niet meer hoe ze heetten, maar de blog die ik op mijn zeventiende begon, heette Let’s do the Penguin. Mijn logica hierachter weet ik niet meer precies, behalve dat ik pinguïns fantastische dieren vond. Tot mijn grote verrassing vond niemand mijn “nieuwe” hobby gek en kreeg ik er vooral leuke reacties op op school. Ik weet natuurlijk niet wat mensen er achter mijn rug om van vonden, maar ze zeiden het in ieder geval niet in mijn gezicht.
Ik was helemaal blij en opgelucht tot het volgende probleem zich voordeed. Lezers van mijn verwijderde blog kwamen terecht op mijn nieuwe blog (het was een klein wereldje toen) en vroegen of ik dezelfde persoon was. Half panisch verwijderde ik dat soort reacties in de hoop dat niemand van school het zou zien, wat volgens mij vrij goed lukte. Dat krijg je ervan wanneer je iets probeert te verstoppen en niet helemaal eerlijk bent 😉
De kerstkoekjes van mijn oma voor een column over de feestdagen:
Mijn blog op Girlscene.nl
Mijn “nieuwe” blog groeide gestaag door en al snel had ik meer dan honderd volgers terug. Toen ik op Girlscene (een van de hipste websites van dat moment) een oproepje zag staan voor blogs, stuurde ik meteen een mail. Ik werd geselecteerd en mocht over mijn blog vertellen. Volgens mij kreeg ik gewoon een aantal vragen per mail toegestuurd, beantwoordde ik die en moest ik wat foto’s meesturen. Niet lang daarna kwam het online: een artikel op Girlscene over mijn blog (inmiddels niet meer online). Die dag had ik (en dat weet ik nog heel goed) opeens 8000 (!!!) unieke bezoekers op mijn website, waar dat er normaal een stuk of 100 waren. Een trots moment in het leven van een 17-jarige blogger dus.
Een foto van Utrecht die ik zelfs 9 jaar later nog leuk en niet cringy vind:
Mijn blog in 2012
Waar mijn blog toen over ging?
- Mijn post project – ik had een aantal penvrienden over de hele wereld waarmee ik brieven schreef (echte kunstwerkjes) en ik schreef veel over wat ik verstuurde en ontving
- Mode – fabulous foto’s (ik hoop dat je het sarcasme hoort) van mezelf en mijn outfits
- DIY – creatieve projecten (van tie dye jeans tot telefoonhoesjes pimpen)
- Columns – mijn belevenissen op humoristische wijze
- Fotografie – de foto’s die ik met mijn oude digitale camera maakte
De enige foto die ik nog heb van mijn post project:
Artsy fartsy plaatjes met bloemen:
Reisfoto’s van mijn examenreis met school naar Parijs en mijn eerste vakantie met vriendinnen in Spanje:
Dit was een eerste deel van mijn blogverhaal en jullie houden tegoed waar mijn blogavontuur heenging na de Girlscene publicatie *cliffhanger*. Ik heb namelijk nog genoeg leuke verhalen en ongemakkelijke foto’s 😉
Vond je het leuk om mijn blogverhaal te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.
