Weekdagboekje 97 ☾ een dag in mijn eentje naar Isla de Ons

Goedemorgen! Dit goed gevulde weekdagboekje staat vooral vol met eilandfoto’s en -verhalen van de dag die ik in mijn eentje doorbracht op Isla de Ons. Het was al een hele poos geleden dat ik eens in mijn eentje een dag op avontuur ging en ik werd er meteen weer aan herinnerd hoe fijn dat is en dat ik dat vaker moet doen. Maar goed, dat dacht ik de vorige keer (ik denk ergens in april) ook 😉

Het is minder heet, yes! Op één dag boven de dertig graden na is het weer mij een stuk beter gezind deze week en de zin in de herfst is dan ook direct vervlogen. Doe mij nog maar een paar weken zomer 😉

Mijn doordeweekse dagen zijn niet heel spannend deze week. Overdag werk ik en typ ik dus vooral teksten, ’s avonds kijk ik de laatste afleveringen van Love is Blind en tussendoor maak ik af en toe een wandeling of zit ik op mijn yogamat in de woonkamer. Ik doe een poging om loempia’s te maken met Vietnamese rijstvellen, omdat we per ongeluk een vreemd ruikende saus voor loempia’s hadden gekocht. De loempia’s zelf waren best oké (maar voor verbetering vatbaar), maar de saus smaakt net zo vreemd als ‘ie ruikt. Toch jammer. 

Op woensdagavond doe ik nog eens iets sociaals: ik ga naar de bordspelletjesgroep en speel voor het eerst Carcassonne. Ik vond het echt een heel leuk spel en kijk er nu al naar uit om het nog een keer te spelen! Na een bijkletspauze spelen we ook nog een potje CuBirds en dan is het opeens alweer bijna tien uur.

Over de doordeweekse dagen heb ik dan misschien minder te vertellen, maar – geen zorgen – ik compenseer met veel foto’s en verhalen van zaterdag. Op mijn zomerlijstje stond namelijk een dagje naar Isla de Ons gaan en dit was het laatste weekend waarop ik tijd had én er een directe boot vanuit Pontevedra ging.

Tot mijn schrik zag ik vorige week vrijdag dat er nog maar vier plekken op het eiland vrij waren (beperkt aantal bezoekers per dag, want beschermd natuurgebied), dus boekte ik mijn ticket als een echte ninja precies op tijd (na mijn boeking waren ze alle vier weg). Wel jammer: zaterdag leek de enige dag van de maand te zijn waarop er regen voorspeld werd 😅

Onderweg naar de boot bleek dit te kloppen. Het begon me toch opeens hard te regenen en hoewel mijn regenjas me vrij goed beschermde, was mijn rok wel helemaal doorweekt. Toen ik op de boot zat, dacht ik nog even “wat doe ik mezelf aan vandaag”, maar gelukkig klaarde de lucht op toen we op het eiland aankwamen.

Ik begon mijn dag met de blauwe wandelroute op het eiland. Het is de langste wandelroute (iets meer dan 8 kilometer) en de enige die ik nog nooit gedaan had.

Ik kwam langs mooie plekken, zoals het strand hierboven en de prachtige uitzichten hieronder!

Ik had gehoopt om onderweg een mooi plekje te vinden om te lunchen, maar er is eigenlijk alleen brandende zon en nul schaduw, en ook bankjes zijn nergens te bekennen. Er zit dus niets anders op dan de route afmaken en daarna lunchen. Er schijnen meer mensen te zijn die het aan de warme kant vinden, want ik hoor me toch een geklaag onderweg.

Een vrouw loopt met drie kinderen een stuk achter de rest van de grote familie aan. De kindjes zijn heel lief vlinders en planten aan het kijken en de moeder wordt steeds bozer omdat ze niet snel genoeg lopen. Uiteindelijk gilt ze: “En ik heb verdorie een lange zwarte broek aan en ik kan niet meer!!!”. Tsja, daar kunnen de kinderen naar mijn mening weinig aan doen 😉 Iets later zie ik een stel met een kinderwagen en een lopend kind dat veel te groot is voor die kinderwagen elkaar uitschelden. Terwijl de man de kinderwagen moeizaam onder zijn arm geklemd heeft om het hobbelige pad te trotseren, wordt de vrouw boos omdat de beloofde picknickbank nog steeds niet in zicht is, wat blijkbaar de fout van de man is die vervolgens hard schreeuwt “het is bijna dertig jaar geleden dat ik hier voor het laatst was, ik weet ook niet meer precies waar het is”. Het groepje wandelende oma’s dat passeert, schrikt ervan. Nog iets verderop is een kleuter huilend op de grond gaan zitten, omdat hij geen zin meer heeft om te lopen en niets of niemand kan hem motiveren om nog op te staan.

Ik was dus niet de enige die aan lunch toe was 😉

(Al heb ik wel kunnen genieten van de wandeling en heb ik tegen niemand geschreeuwd.)

Na mijn lange wandeling in de zon en een lunch op een bankje in de schaduw heb ik het nog steeds heet, dus besluit ik dat het tijd is om te zwemmen. Het water biedt (veel) verkoeling, waarna ik nog een tijdje op mijn handdoek in de zon opdroog. Voordat dat helemaal gelukt is, heb ik het te warm en verplaats ik me naar de schaduw. Zeewater, zonnebrandcrème en zand blijkt geen goede combinatie te zijn, want ik zie eruit als een soort zandmonster en krijg het met geen mogelijkheid meer van mijn lichaam af.

Ik vind het perfecte picknicktafeltje met het perfecte uitzicht om nog een stuk te lezen in mijn boek tot ik helemaal opgedroogd ben en het tijd is om de boot terug te nemen. Het was een fijne dag op het eiland en na alle zon ben ik behoorlijk moe. Zin om te douchen en al het zand van me af te spoelen!

Zondag is heerlijke dag. Voor de lunch drink ik met vrienden en een baby koffie op het terras, waar de temperatuur perfect is. De baby vindt het ook leuk en gedraagt zich voorbeeldig, waardoor we er langer zitten dan gedacht 🙂 Ik breng de rest van de dag met mijn vriend door. We kijken een film en maken ’s avonds nog een lange wandeling langs de rivier terwijl de zon ondergaat.

Overzichtje

  • De week in vijf emoji: 🧘🏻⛴️🦎🏖☕️
  • Favoriete moment: een heerlijke dag in mijn eentje op Isla de Ons
  • Stom moment: vlak daarvoor door de regen naar de boot wandelen en denken “waarom doe ik mezelf dit aan?”
  • Het weer: ergens tussen de 13 en 31 graden met veel zon en en klein beetje regen
  • Ik las verder in The Nix – Nathan Hill
  • Ik keek de laatste afleveringen van Love is Blind UK, de laatste afleveringen van The Decamaron (knettergek en tof) en de films As Bestas (mooi gemaakt) en Where The Crawdads Sing (bijna net zo mooi als het boek)
  • Ik luisterde een paar afleveringen van Het Habbo-Mysterie

Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Laat dan een reactie achter of klik op het hartje hieronder om een beetje waardering te tonen ♥

Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

11 reacties

  1. Carcassonne is inderdaad een leuk spel! Helaas heb ik nooit iemand in mijn omgeving om spelletjes mee te doen.
    Je hebt een prachtige wandeling gemaakt op het eiland. Mooie foto’s.

  2. Ohh dat eiland ziet er prachtig uit! Heerlijk ook zo’n dagje op stap 🙂 En dat rozige gevoel na een warme zomerdag waar je lekker gezwommen hebt.. heerlijk!
    Wij krijgen deze week 1 dag 29 graden, waar ik op zich wel zin in heb want mijn tomaten moeten nodig rijpen hahaha. Ben benieuwd!

  3. Die vrouw trekt nooit meer een lange zwarte broek aan (hoop ik, voor de rust van de medemens).

  4. Wat een heerlijke dag op dat eiland. Het ziet er ook zo mooi uit! Ik moest wel grinniken over die vrouw met zwarte broek. Wie trekt er dan ook een zwarte broek aan

    • In de ochtend was het grijs en regende het hard, dus ik kan me voorstellen dat ze de zon niet aan zag komen. Maar goed, het weerbericht checken voor vertrek is niet heel moeilijk 😉

  5. Wat gaaf dat je een dag hebt doorgebracht op een (alle dieren en planten daargelaten) onbewoond eiland!

  6. Pingback: Zomerlijstje 2024 ☼ eindstand: wat ik wel en niet deed • Linda's Journal

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *