Mensen, het is juli! Hoe kan dat? De eerste echte zomermaand zit er alweer op en daar hoorde afgelopen week zeker bij met temperaturen tot wel 30 graden. In dit weekdagboekje maak je onder andere kennis met Winia the Pooh, krijg je weer eens te horen hoe vaak ik op het terras heb gezeten en zijn er zoals altijd mooie kiekjes van planten, bloemen en natuur te zien.
Maandag was een spannende dag – ten minste, voor een maandag was het spannend. Het eerste heugelijke feit van de dag was dat onze nieuwe wasmachine arriveerde en blijkbaar heette ze Winia. Mijn vriend doopte haar al snel tot Winia the Pooh en dus kreeg ze een prachtige gele post-it met haar nieuwe achternaam opgeplakt. Ik heb haar meteen aan het werk gezet en ze bleek haar taken keurig en zorgvuldig uit te voeren. Hoera en welkom in de familie, Winia.
Ik eindigde de maandag op het terras om de verjaardag van een vriend te vieren. Maar aangezien het maandag was, was dat een klein feestje en ging ik rond een uur of tien weer naar huis. De daaropvolgende werkdagen waren een stuk saaier en ik zat mezelf vooral in de weg door taken uit te stellen. Dan kun je zelf bedenken hoe donderdag en vrijdag eruitzagen: extra veel typen om alle teksten toch af te krijgen.
Gelukkig was daar het weekend en dat begon in het taalcafé. Ik twijfelde of ik moest gaan, want mijn theorie was dat het weer te mooi was en er weinig mensen zouden komen, maar uiteindelijk waren we een klein groepje van zo’n tien mensen. Het was gezellig en we verplaatsten later op de avond zelfs nog naar een tweede kroeg. Tegen het einde van de avond had ik drie volledig uitgewerkte (nou ja…) business plannen voor dingen die Pontevedra mist, al moet ik zeggen dat ik er eentje vergeten ben. En dat vind ik super irritant en ik probeer dus al twee dagen lang te verzinnen wat het was (ook al zal geen van de drie bedrijven er waarschijnlijk ooit komen)
Zaterdag was een productieve dag vol opruimen, schoonmaken, boodschappen doen en zelfs nog wat werktaken. Ik probeerde wat vooruit te werken, zodat ik volgende week meer vrije tijd heb (je leest in het volgende weekdagboekje waarom), maar kwam niet heel ver en besloot om ook wat te luieren. ’s Avonds had ik met vrienden op een van onze favoriete terrasjes afgesproken en het was de tweede dag op rij dat ik tot ver nadat het donker was zonder jas en met blote benen buiten kon zitten.
Vandaag (zondag) was een heerlijk luie dag thuis waarop ik aan een verhaal voor een schrijfwedstrijd werkte, series keek op de bank en mijn vriend wat hielp met een project. Ik wens je alvast een fijne, nieuwe week toe!
Overzichtje
- De afgelopen week in vijf emoji:
- Favoriete moment: zonder jas op stap kunnen maakt me altijd blij
- Stom moment: doucheputje schoonmaken (heb daar zo’n hekel aan)
- Het weer: ergens tussen 13 en 30 graden met zon
- Ik begon in The Book of Form and Emptiness – Ruth Ozeki
- Ik keek Muted uit en begon aan Clickbait
Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.