Hoewel het pas zaterdagmiddag is en de week dus eigenlijk nog niet voorbij is, wil ik toch alvast mijn weekdagboekje met je delen. Er stond deze week iets leuks op de planning: een minivakantie van maar liefst anderhalve dag in Santiago de Compostella. De reden daarvoor? Het Imagine Dragons concert waar ik enkele maanden geleden kaartjes voor bemachtigde en waar ik dus ook al enkele maanden naar uitkeek. We sliepen een nachtje in de stad, keken kunst en konden de hitte niet helemaal aan. Lees verder over mijn minivakantie en uiteraard ook over de rest van mijn week!
Op maandagochtend werkte ik nog gewoon, maar na de lunch was het tijd voor een onderbreking van anderhalve dag. Samen met mijn vriend nam ik de bus naar Santiago de Compostella, waar het met 35 graden behoorlijk warm was. Door de brandende zon liepen we naar ons hotel waar we onze logeerspullen achterlieten, deden we wat boodschappen en liepen we terug naar het station (nog steeds door de brandende zon) om de bus naar Monte do Gozo te nemen. Boven op deze ‘berg’ net buiten Santiago was die avond namelijk het concert van Imagine Dragons waar we kaartjes voor hadden.
Helaas zette de bus ons onder aan de heuvel af en dus moesten we – net als een hele stoet andere mensen – naar boven lopen. En had ik al gezegd dat het heet was? Want dat was het dus. Eenmaal boven en op het concertterrein zochten we een plekje in de schaduw waar we onze broodjes opaten, om vervolgens tijdens het voorprogramma al ons plekje te zoeken. We stonden niet heel ver vooraan, ergens in het midden denk ik, maar we hadden goed zicht op het podium en het scherm. Hoewel er meer dan 30.000 mensen waren, voelde het niet benauwend of overweldigend en stonden we niet als sardientjes in blik op elkaar.
Het concert zelf begon om tien uur ’s avonds en we zagen de zon langzaam ondergaan en de lucht werd donkerder bij ieder liedje. Er was zelfs een briesje, waardoor het een stuk aangenamer was op de heuvel. Ik vond het concert fantastisch en ook live bleek de band écht goed te spelen. In totaal speelden ze twee uur lang en ik heb van iedere minuut genoten!
Hieronder een paar clipjes:
Toen het concert rond middernacht afgelopen was, moesten alle 30.000 mensen de heuvel weer af en wandelde de hele stoet richting de bussen. Het was mega goed georganiseerd, want we konden de hele tijd doorlopen en uiteindelijk hoefden maar een kwartiertje in de rij voor de bus. Ik kan je vertellen, ik was wel blij toen ik om twee uur eindelijk in mijn bedje lag.
Jammer genoeg sliep ik vreselijk – waarschijnlijk door de warmte, die echt heel erg in de kamer was blijven hangen. Dinsdagochtend begon dan ook met kopje koffie, wat ik goed kon gebruiken.
We brachten de ochtend door in de Cidade da Cultura vlak buiten het centrum, waar allerlei culturele activiteiten georganiseerd worden. We gingen naar het museum, waar we twee tentoonstellingen bezochten. Er was een fotografietentoonstelling over de Jakobsweg die van Andalusië naar Santiago loopt, zowel met foto’s van honderd jaar geleden als recentere exemplaren.
De tweede tentoonstelling die we zagen was mijn favoriet: Objetos de Deseo – Surrealismo y Diseño 1924-2020. De tentoonstelling was heel mooi vormgegeven. Je kwam binnen en zag vier gangen die ieder verlicht waren met een andere kleur. Via de gangen kon je vier verschillende delen van de tentoonstelling inlopen en ieder deel had een eigen thema binnen het surrealisme.
Na het bekijken van beide tentoonstellingen stapten we het museum met airco uit… En o-mijn-hemel wat een hitte. Het was 42 graden buiten en het voelde echt alsof je een klap in je gezicht kreeg. We stonden zwetend bij de bushalte te wachten en besloten om naar een overdekt winkelcentrum te gaan. Wie mij kent, zal nu wel denken: een overdekt winkelcentrum??? Ja, want daar hebben ze airco. Ik ben nog nooit zo blij geweest om in een winkelcentrum aan te komen! We waren ook ontzettend blij met onze grote glazen drinken (met ijsblokjes) en aten bij 100 Montaditos, waar je kunt kiezen uit honderd verschillende montaditos, oftewel kleine broodjes.
Eigenlijk wilden we nog naar het centrum gaan om langs wat rond te struinen, een boekwinkel met Engelse boeken te zoeken en een ijsje te eten, maar met de hitte leek ons dat toch niet heel leuk. We namen de trein terug naar Pontevedra en gelukkig was het daar iets minder warm. Bij nog steeds een dikke dertig graden genoten we van ons welverdiende ijsje (kastanje + kokos) voor we naar huis gingen.
De minivakantie was erg fijn, maar dat betekende wel dat er op woensdag, donderdag en vrijdag veel getypt moest worden. Ik schreef voornamelijk over treinreizen in Europa, waardoor ik nu ten minste twintig bekende treinroutes wil afleggen 
Ik solliciteerde voor een eenmalige freelance klus voor volgende week en kreeg op donderdag het goede nieuws dat ik de klus mag doen – hoera.
Inmiddels zijn de temperaturen iets gezakt is nog ‘nog maar’ 30 graden met een briesje. Het is heerlijk om weer normaal te kunnen ademen en daar ga ik nu van genieten door een wandeling te maken. Fijn weekend! 
Overzichtje
- De week in vijf emoji:
- Favoriete moment: uiteraard het Imagine Dragons concert
- Stom moment: van het koele binnen de hitte in moeten en het gevoel hebben dat je een klap in je gezicht krijgt
- Het weer: ergens tussen de 15 en 42 graden met heel veel zon (sommige nachten bleef de temperatuur zelfs boven de 25 graden)
- Ik las niet
- Ik keek Rebecca (goede film) en I Am Not An Easy Man (vol clichés, maar toch grappig)
- Ik luisterde naar MI FANTASMA – David Rees
Vond je het leuk om dit dagboekje te lezen? Klik dan op het hartje hieronder ♥️. Een reactie achterlaten is natuurlijk ook lief.
